سلام
لویی سی کی یه جوک جالب داره در مورد بچه‌ها که در مورد بزرگ شدنشون حرف میزنه.
https://www.youtube.com/watch?v=g4ChGjFWfkE
امروز نمایش پیانو نواختن بچه‌ی یکی از دوستام بود و منم باهاشون رفتم. دو تا داور بودن و یه جمعیت زیر 30 نفر از خونواده‌هاشون.
ولی خب چیزی که خیلی جالب بود همین جوک لویی سی کی بود که میگه این همون بچه ایه که 2 سال پیش نمیتونست اصلا راه بره. حالا داره میرقصه یا داره پیانو میزنه یا ...
خیلی تجربه‌ی دیدن بزرگ شدن بچه‌ها باید جالب باشه.
حتی یکیشون بود که پاش به پدال هم نمیرسید ولی با نوک شصت پاش دو سه بار پدال رو فشار داد و خیلی خوب هم اجرا کرد.
-------------
چیز دیگه‌‌‌ای که خیلی دوست داشتم خانمی‌بود که داور بود. دو-سه تا مورد تو رفتارش رو دوست داشتم. خانمه فکر میکنم استاد توی دپارتمان هنر همین دانشگاه خودمون بود.
1- بسیار بسیار دقیق بود. بسیار بسیار. عاشق وقتی ام که یکی رو میبینم که عاشق کارشه و با دقت انجامش میده. اگه این دنیا صحنه نمایش ماست، با غر زدن و پیچوندن کار و ... اصلا نمایش خوبی درست نمیکنیم.
2- لباس فیت و دقیق و مرتب. و مِشکی!. خیلی مشکی. میدونم لباسای رنگی انرژی روزانه آدم رو بیشتر میکنه و کلا بهتره ولی هر کاری میکنم تهش به مِشکی پوشیدن ختم میشه کارم. عاشق مِشکی ام و خوشم میاد وقتی کسی تیپ مشکی میپوشه.
3- با این که داور دقیقی بود خودش رو نمیگرفت و چون طرف کارش بچه‌ها بودن، خیلی خوب مشکلات کارشون رو توضیح میداد براشون. همچنین از قسمت‌هایی که خوشش اومده تعریف میکرد. توی نقد کردن خیلی وقتا تعریف کردن فراموش میشه در حالی که همین تایید انرژی و تلاشی که یه نفر برای انجام کارش گذاشته، باعث میشه که طرف گاردش رو بیاره پایین و زده نشه و بعد که طرف احساس دوستی کرد، میشه انتقاد سازنده کرد.
نمیدونم ویدئو‌های گوردون رمزی Gordon Ramsey رو دیدید. ایشون یه رستوران دار و آشپز خیلی معروف هست که کلی نمایش تلویزیونی هم درست کرده. یه سری ازین نمایش‌ها اینجوریه که میره تو رستورانایی که دارن ورشکست میشن و مشکلاتشون رو بهشون نشون میده. اگه یه بار دیده باشید میدونید که خیلی عصبی میشه وقتی ایراد توی کار میبینه. بعضی وقتا انقدر جدی میشه که حس میکنید الان با چاقو به طرف حمله میکنه. تو نمایش‌هایی که با آشپز‌های رستوران‌های خودش هست، خیلی خیلی دیگه جدی میشه و بهشون حتی توهین هم میکنه چون انتظار رفتار خیلی حرفه‌‌‌ای داره. انتظار داره که آموزش‌هایی که دیدن رو خیلی درست انجام بدن. دلیلشم اینه که رستوران‌هاش برای این بهترین رستوران‌ها هستن که توشون آشپز‌هایی هستن که کارشون رو حرفه‌‌‌ای انجام میدن.
در مقابل یه مسابقات آشپزی برای بچه‌ها داره که تفاوت محسوس رفتارش با بزرگسال‌ها توشون قابل رویته. با بچه‌ها خیلی خیلی مهربون رفتار میکنه چون میفهمه که انتظار رفتار حرفه‌‌‌ای و دقیق از بچه داشتن کار نابخردانه ایه. خیلی درس خوبی میتونه باشه برای رفتار با بچه‌ها.