نوشته های من

بودن

آنها که پس از ما خواهند بود به گذشته نگاه خواهند کرد

و ذراتی از لحظه‌هایی که ما تجربه کردیم برایشان خواهد بود

و ما که از گذشته می‌آییم،

آینده‌ی شناور که از ذهن و دنیای تخیلمان شکل میگیرید میبینیم

لحظه محل برخورد این دو جریان است

قضاوتی که از لحظات امواجی به جریان می‌اندازند

و احساساتی که توسط موجود آگاه تجربه میشود

موجودی که آینده را میسازد

و در لحظه به دنبال قدرت اختیار خود است

که تا چه حد به تجربه‌‌‌ای که میشود

کنترل دارد

یا جریان بیرون

جبر اختیارش را به دست میگیرد

و لحظه‌‌‌ای عادلانه شکل میدهد

که در آن معادله‌ی خلقت که از دو سو در حال حل شدن است

از هر دو جهت به جواب میرسد

و جوابی که آنچه باید را شکل میدهد